Μέχρι πρόσφατα ήταν προφανές ότι υπήρχε ένας σκληρός δίσκος στον νέο υπολογιστή. Σήμερα, ειδικά σε φορητούς υπολογιστές, είναι δυνατό να επιλέξετε αν θα τοποθετήσετε έναν κανονικό σκληρό δίσκο ή έναν πιο σύγχρονο SSD ή SSD.
Ο παραδοσιακός σκληρός δίσκος, που καλείται με τη συντομογραφία HDD, είναι η μόνιμη μνήμη ενός υπολογιστή, αυτή που δεν αδειάζει όταν απενεργοποιείτε τον υπολογιστή (όπως το κάνει η RAM).
Οι σκληροί δίσκοι είναι ουσιαστικά μεταλλικές πλάκες με μαγνητική επικάλυψη όπου τα δεδομένα αποθηκεύονται από μια κεφαλή που διαβάζει και γράφει.
Ένα SSD είναι πάντα μια σταθερή μνήμη όπως ο σκληρός δίσκος, αλλά έχει μια διαφορετική κατασκευή: αντί να έχει μια μαγνητική πλάκα που γυρίζει, είναι ένα μνήμη flash μνήμης όπως RAM, ωστόσο ικανό να διατηρεί τα δεδομένα στη μνήμη ακόμα κι αν δεν υπάρχει ισχύος, δηλ. ακόμη και όταν ο υπολογιστής είναι απενεργοποιημένος.
Το τσιπ μπορεί να εγκατασταθεί μόνιμα στη μητρική πλακέτα του συστήματος (όπως σε μερικούς μικρούς φορητούς υπολογιστές και σε ultrabooks), σε μια κάρτα PCI / PCIe (σε μερικούς σταθμούς εργασίας high-end) ή σε ένα κουτί.
Αυτές οι μάρκες μνήμης flash διαφέρουν επίσης από τη μνήμη flash των μονάδων USB, πιο γρήγορα και πιο αξιόπιστα.
Τα SSD είναι συνεπώς πιο ακριβά από τα USB flash drives της ίδιας χωρητικότητας.
Η τεχνολογία του σκληρού δίσκου, για να κάνει μια μικρή ιστορία, είναι πολύ παλιά (από την άποψη του ιστορικού του υπολογιστή).
Μπορείτε να ξεκινήσετε από το περίφημο IBM 350 RAMAC του 1956 με πλάκες πλάτους 24 ιντσών και χωρητικότητα 3, 75 MB.
Οι σημερινές μονάδες δίσκου είναι 2, 5 ή 3, 5 ιντσών και χρησιμοποιούν διασυνδέσεις SATA στους περισσότερους υπολογιστές και Mac.
Οι χωρητικότητες έχουν αυξηθεί από αυτά τα μερικά megabytes σε περισσότερους terabytes, μια αύξηση εκατομμυρίων φορές πριν από 50 χρόνια.
Το SSD δεν είναι παρά η εξέλιξη της μνήμης flash και θα μπορούσαμε να πούμε ότι εμφανίστηκαν το 2007 με τα μίνι netbooks Asus EEPC με χωρητικότητα 2 ή 4 GB.
Τα SSD και οι σκληροί δίσκοι εκτελούν την ίδια εργασία εκκίνησης του συστήματος, φόρτωση προγραμμάτων, αποθήκευση προσωπικών αρχείων.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλές διαφορές όσον αφορά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της χρήσης σκληρού δίσκου σκληρού δίσκου ή μονάδας SSD SSD που καθορίζουν την επιλογή ενός ή του άλλου.
- Ας ξεκινήσουμε από την τιμή .
Οι SSD είναι πολύ ακριβές σε ευρώ ανά GB.
Για παράδειγμα, ένας σκληρός δίσκος TB 2, 5 ιντσών μπορεί να κοστίσει 50 ευρώ ενώ ένα ίσο SSD, ένα Terabyte, μπορεί να κοστίσει 400 ευρώ.
Οι σκληροί δίσκοι κοστίζουν λιγότερο επειδή είναι μια παλαιότερη και πιο ενοποιημένη τεχνολογία και επειδή, όπως θα δούμε, έχει χαμηλότερες επιδόσεις.
Έτσι, εάν ένα SSD 1 TB κοστίζει πάρα πολύ, μπορείτε να αγοράσετε ένα SSD 250 GB για 100 ευρώ (στο Amazon).
Σήμερα η διαθεσιμότητα των SSD είναι υψηλότερη από αυτή των παραδοσιακών σκληρών δίσκων που μειώνονται σιγά σιγά στην αγορά.
- Ταχύτητα
Το SSD κοστίζει περισσότερο από ένα σκληρό δίσκο, επειδή είναι πολύ ταχύτερο.
Ο σκληρός δίσκος ήταν πάντα το πιο αργό στοιχείο του υπολογιστή, το εμπόδιο στην επεξεργασία δεδομένων.
Ένας υπολογιστής με SSD μπορεί να εκκινήσει σε δευτερόλεπτα και θα συνεχίσει να είναι ταχύτερος από έναν σκληρό δίσκο κατά την κανονική λειτουργία.
Ένας υπολογιστής ή Mac με SSD είναι σε θέση να φορτώνει τα προγράμματα γρηγορότερα με πολύ καλύτερη απόδοση.
Αυτή η αξιοσημείωτη βελτίωση στις επιδόσεις καθιστά το SSD την ιδανική μονάδα για την εγκατάσταση του λειτουργικού συστήματος.
- Κατακερματισμός
Οι σκληροί δίσκοι λειτουργούν καλύτερα με μεγάλα αρχεία που αποθηκεύονται σε συνεχόμενα μπλοκ στην πιατέλα.
Με αυτό τον τρόπο, το κεφάλι μπορεί να ξεκινήσει και να τερματίσει την ανάγνωσή του σε μια ενιαία συνεχή κίνηση.
Ωστόσο, όταν οι σκληροί δίσκοι αρχίζουν να γεμίζουν, μεγάλα αρχεία μπορούν να διασκορπιστούν στο δίσκο του δίσκου, δηλαδή να είναι αποσπασματικά.
Εντούτοις, στα SSD, δεν έχει σημασία το πού αποθηκεύονται τα δεδομένα αφού δεν υπάρχει κεφαλή.
Ο κατακερματισμός είναι μια ιδέα που δεν υπάρχει στις μονάδες SSD.
- Διάρκεια
Ένα SSD δεν έχει κινούμενα μέρη, επομένως είναι πιο δύσκολο να σπάσει από τον σκληρό δίσκο, ο οποίος όμως κινείται πάντοτε (σε ταχύτητες εκατοντάδων χιλιομέτρων / ώρα) και έχει υψηλό κίνδυνο αποτυχίας.
Η διάρκεια ζωής ενός SSD περιορίζεται ωστόσο σε έναν ορισμένο αριθμό εγγραφών (ακόμη και αν η τεχνολογία TRIM έχει περιορίσει αυτό το πρόβλημα σήμερα) και υπάρχουν κάποιες προφυλάξεις για τη διατήρηση του SSD και πράγματα που δεν πρέπει να κάνετε σε υπολογιστές με SSD.
- Διαστάσεις
Δεδομένου ότι οι σκληροί δίσκοι βασίζονται σε πικάπ, δεν μπορούν να είναι τόσο μικρά όσο οι SSD, πράγμα που μπορεί να είναι πολύ μικρό.
- Θόρυβος : Οι SSD είναι σιωπηλοί ενώ, φυσικά, οι σκληροί δίσκοι δημιουργούν πάντα θόρυβο όταν μετακινούνται.
Γενικά, επομένως, οι παραδοσιακοί σκληροί δίσκοι είναι προτιμότεροι, ακόμη και σήμερα, μόνο εάν υπάρχει ανάγκη αποθήκευσης πολλών δεδομένων, προκειμένου να μην δαπανηθούν πάρα πολλά χρήματα.
Ωστόσο, οι μονάδες SSD λειτουργούν καλύτερα και είναι γρηγορότερες, ισχυρότερες, πιο ήσυχες και πιο ανθεκτικές .
Αν δεν ήταν για τα ζητήματα τιμών και περιορισμένης χωρητικότητας, το SSD θα κέρδιζε τη σύγκριση με τα χέρια κάτω.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι είναι δυνατή η αντικατάσταση του πρωτεύοντος σκληρού δίσκου με ένα SSD, στον επιτραπέζιο υπολογιστή και στον φορητό υπολογιστή.
Για παράδειγμα, αν έχετε επιτραπέζιο υπολογιστή, μπορείτε να αγοράσετε το SSD, να μεταφέρετε τα Windows και τα προγράμματα στο SSD και να αφήσετε όλα τα σταθερά αρχεία, εικόνες, φωτογραφίες, μουσική, βίντεο και διάφορα αρχεία στον παλιό σκληρό δίσκο. γίνεται δευτερεύουσα.
Αν αντίθετα διαθέτετε φορητό υπολογιστή με σκληρό δίσκο, μπορείτε να αντικαταστήσετε τον αναγνώστη CD-ROM με τη μονάδα SSD (εργασία που μπορεί να γίνει από τον τεχνικό ή από ένα κατάστημα ηλεκτρονικών υπολογιστών).
Σε άλλο άρθρο, ο οδηγός για τη μετακίνηση των Windows σε SSD χωρίς επανεγκατάσταση όλων
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 8 τρόποι για να χρησιμοποιήσετε έναν πρόσθετο δίσκο στον υπολογιστή σας
