Όλοι έχουμε έναν οικιακό υπολογιστή, είτε πρόκειται για φορητό υπολογιστή είτε για επιτραπέζιο υπολογιστή, Mac ή Windows, που αγοράζονται όλοι μαζί ή συναρμολογούνται. Ακόμα και χωρίς να χρειάζεται να είσαι τεχνικός υπολογιστών, μπορεί να είναι χρήσιμο και ενδιαφέρον να γνωρίζεις τι είναι μέσα σε κάθε υπολογιστή, από ποια μέρη αποτελείται και ποια είναι όλα αυτά τα ακρωνύμια με αγγλικούς όρους, συχνά πολύ μικρά.
Για να πάρετε μια επισκόπηση των κύριων στοιχείων ενός σύγχρονου υπολογιστή, ας δούμε κομμάτια σε κομμάτια, τι υπάρχει, τι κάνουν, σύντομη ιστορία και σημαντικές προδιαγραφές που πρέπει να γνωρίζετε και να κατανοείτε για να είστε σούπερ προετοιμασμένοι κατά την αγορά ενός νέου υπολογιστή ή εάν κάτι σπάει και πρέπει να το διορθώσετε .
1) Ο επεξεργαστής ή CPU
Η CPU σημαίνει κεντρική μονάδα επεξεργασίας και θεωρείται, στην πραγματικότητα, ο εγκέφαλος ενός υπολογιστή.
Στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο ο εγκέφαλος του υπολογιστή όσο ο υπολογιστής με την πιο κυριολεκτική έννοια της λέξης.
Η CPU είναι το τμήμα που επεξεργάζεται και πραγματοποιεί υπολογισμούς για να λαμβάνει κάθε εντολή, για παράδειγμα πατώντας ένα κουμπί του ποντικιού, το οποίο μετατρέπεται σε δυαδικό και αποστέλλεται στη CPU.
Ένας επεξεργαστής εκτελεί μια σειρά απλών μαθηματικών λειτουργιών χιλιάδες φορές ανά δευτερόλεπτο και είναι σε θέση να δώσει αποτελέσματα που ο ανθρώπινος νους θα μπορούσε να αποκτήσει μόνο μετά από τόσο πολύ προσπάθεια και χρόνο.
Ο πρώτος κατασκευαστής CPU ήταν η Intel, η οποία εξακολουθεί να είναι ηγέτης στην αγορά για τους επεξεργαστές σήμερα.
Η αυγή του σύγχρονου προσωπικού υπολογιστή μπορεί να ειπωθεί ότι ξεκίνησε με την κυκλοφορία, το 1978, ενός από τα πρώτα τσιπ 16 bit, του μικροεπεξεργαστή Intel 8086, από τον οποίο θα προκύψουν οι πρώτοι επεξεργαστές Pentium.
Μια CPU μοιάζει με ένα είδος πλάκας μέσα στο οποίο υπάρχουν δισεκατομμύρια τρανζίστορ, δηλαδή μικροσκοπικά κυκλώματα πυριτίου ικανά να μετατρέψουν ή να ενισχύσουν ένα ηλεκτρικό σήμα.
Η ισχύς μιας CPU εξαρτάται, κατά προσέγγιση, από τον αριθμό των τρανζίστορ στο κύκλωμά της.
Πάνω από την CPU υπάρχει πάντα ένας ανεμιστήρας που το ψύχει όταν χρησιμοποιείται, έτσι ώστε τα κυκλώματα να μην καίγονται κατά τη διάρκεια των υπολογισμών.
Οι κατασκευαστές υπολογιστών δεν χαρακτηρίζουν τους υπολογιστές τους υποδεικνύοντας τον αριθμό των τρανζίστορ στη CPU, αλλά με την ταχύτητα του ρολογιού και τον αριθμό των πυρήνων .
Η ταχύτητα του ρολογιού μετράει πόσες λειτουργίες μπορεί να κάνει μια CPU ανά δευτερόλεπτο.
Ένας επεξεργαστής πολλαπλών πυρήνων έχει πολλαπλούς επεξεργαστές σε ένα ενιαίο τσιπ (ο dual-core έχει δύο επεξεργαστές, ένα τετραπλού πυρήνα τέσσερα και ούτω καθεξής).
Το πλεονέκτημα ενός επεξεργαστή πολλαπλών πυρήνων είναι ότι πολλές εργασίες μπορούν να γίνουν παράλληλα, αλλά δεν είναι ότι ένας τετραπλός πυρήνας είναι τέσσερις φορές πιο γρήγορος από έναν CPU ενός πυρήνα, αν και θα είναι ακόμα ταχύτερος.
Γενικά, όσο υψηλότερη είναι η ταχύτητα ρολογιού, τόσο πιο γρήγορα είναι η CPU και οι περισσότεροι πυρήνες υπάρχουν, τόσο περισσότερες εργασίες μπορεί να κάνει ταυτόχρονα.
Όταν δύο CPU έχουν παρόμοιες ταχύτητες ρολογιού και τον ίδιο αριθμό πυρήνων, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες διαφοροποίησης όπως το μέγεθος της κρυφής μνήμης.
Η μνήμη cache είναι η μνήμη όπου η CPU μπορεί να αποθηκεύσει οδηγίες και είναι προφανές ότι όσο περισσότερο, τόσο το καλύτερο.
Το πρόβλημα με την αξιολόγηση της απόδοσης μιας CPU είναι ότι εξαρτάται και από τον τρόπο ανάπτυξης των εφαρμογών και δεν λέγεται ότι θα είναι σε θέση να επωφεληθούν από τους πυρήνες για να τρέξουν γρηγορότερα.
Για παράδειγμα, ένας επεξεργαστής διπλού πυρήνα μεσαίου επιπέδου μπορεί να είναι ταχύτερος από έναν πιο ακριβό επεξεργαστή τετραπλού πυρήνα κατά την εκτέλεση ορισμένων λειτουργιών.
Έτσι, εάν αγοράζετε έναν νέο υπολογιστή, είναι καλύτερο να το επιλέξετε με βάση αυτό που θέλετε να κάνετε, χωρίς να σκεφτείτε ότι τόσο περισσότερο ξοδεύετε το καλύτερο.
Οι κορυφαίοι κατασκευαστές CPU παγκοσμίως είναι οι Intel, AMD (Advanced Micro Devices) και οι τεχνολογίες VIA.
Οι επεξεργαστές της σειράς iCore της Intel είναι σήμερα οι καλύτεροι και κοστίζουν περισσότερο, αν και αυτό δεν συμβαίνει πάντα (Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 τα τσιπ της AMD ήταν ανώτερα της Intel)
Για άλλες συσκευές, όπως τα smartphones, η CPU κανονικά ενσωματώνεται με ορισμένα από τα άλλα στοιχεία σε ένα ενιαίο τσιπ και οι πιο γνωστοί κατασκευαστές είναι η Qualcomm, η Texas Instruments και η Samsung.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αγοράστε τον επεξεργαστή ή την CPU του υπολογιστή. τι πρέπει να γνωρίζετε
2) Μητρική πλακέτα
Εάν συναρμολογείτε έναν νέο υπολογιστή, η μητρική πλακέτα είναι ένα από τα πιο σημαντικά συστατικά για να διαλέξετε, ενώ από την άλλη πλευρά, αν αγοράσετε ένα ήδη έτοιμο, η μητρική πλακέτα δύσκολα θα αναφερθεί στο φύλλο προδιαγραφών.
Η μητρική πλακέτα είναι η πλακέτα τυπωμένου κυκλώματος (PCB) που συνδέει όλα τα στοιχεία μαζί.
Στην πραγματικότητα είναι ένα σύνολο από θύρες και υποδοχές (ή υποδοχές) όπως USB, HDMI, SATA κ.λπ.
Πριν από την εφεύρεση του μικροεπεξεργαστή, η ιδέα ότι ένας υπολογιστής θα μπορούσε να χωρέσει σε ένα ενιαίο PCB θεωρήθηκε μη ρεαλιστικός επειδή τα εξαρτήματά του ήταν πολύ μεγάλα, τότε, με τον μικροεπεξεργαστή, ήταν δυνατό να στεγάσει ένα εσωτερικό υπολογιστή μέσα σε μια μικρή θήκη. .
Οι μητρικές πλακέτες δεν έχουν μεγάλο αντίκτυπο στην απόδοση ενός υπολογιστή, ωστόσο καθορίζουν τον τύπο των στοιχείων που μπορούν να συμπεριληφθούν και επομένως καθορίζουν έμμεσα τις δυνατότητες ενός υπολογιστή.
Το μέγεθος των μητρικών πλακετών μπορεί να ποικίλει πολύ και, απλά λέγεται, όσο μεγαλύτερο είναι, τόσο περισσότερες θύρες και συνδέσεις υπάρχουν.
Εάν θέλετε να κάνετε έναν εξαιρετικά ισχυρό υπολογιστή, θα χρειαστείτε πολλαπλές επιθέσεις για να συνδέσετε διάφορες κάρτες γραφικών, διάφορους δίσκους και μνήμες RAM.
Ένας βασικός υπολογιστής μπορεί να έχει μια πολύ μικρότερη μητρική πλακέτα αντ 'αυτού, με λιγότερα add-ons.
Οι περισσότερες μητρικές έχουν αρκετές τυπικές θύρες: υποδοχές CPU, υποδοχές RAM, θύρες σύνδεσης καλωδίου δίσκου, υποδοχές ανεμιστήρων, θύρες USB, συνδέσεις ήχου και βίντεο και υποδοχές PCIe για εξωτερικές συσκευές, το δίκτυο.
Οι υποδοχές PCIe έχουν διαφορετικά μεγέθη ανάλογα με το αν είναι x1, x4, x8 ή x16. για παράδειγμα, οι ισχυρές κάρτες γραφικών χρειάζονται υποδοχή PCIe x16, ενώ μια ασύρματη κάρτα ενός x4 ή ακόμα και x1.
Όταν αγοράζετε μια κάρτα RA M, πρέπει πρώτα να έχετε μια καλή ιδέα για τον υπολογιστή που θα χτίσετε.
Οι μητρικές πλακέτες ενδέχεται να υποστηρίζουν ορισμένους τύπους και ταχύτητες μνήμης RAM, μερικούς σκληρούς δίσκους / SSD ή διαφορετικούς τύπους CPU.
Όσον αφορά το μέγεθος και την επέκταση, πρέπει να εξετάσετε τις ανάγκες σας, για παράδειγμα αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε δύο κάρτες βίντεο παράλληλα, θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο υποδοχές PCIe x16.
Οι κύριοι κατασκευαστές μητρικών καρτών είναι η ASUS και η τεχνολογία Gigabyte, οι οποίες τους προσδίδουν διάφορες μορφές για επεξεργαστές Intel και AMD με διαφορετικούς συνδυασμούς θυρών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Πώς κατασκευάζεται μια μητρική πλακέτα
3) RAM (μνήμη τυχαίας προσπέλασης)
Η μνήμη RAM είναι η μνήμη όπου η CPU αποθηκεύει δεδομένα που πιθανόν θα πρέπει σύντομα να λειτουργήσουν.
Η μνήμη RAM διαφέρει από τον σκληρό δίσκο ή το μέσο αποθήκευσης όσον αφορά την ταχύτητα δεδομένων και το χρόνο παραμονής.
Η μνήμη RAM είναι γρήγορη μνήμη, όπου τα δεδομένα μπορούν να διαβαστούν γρήγορα, ενώ ο δίσκος είναι πάντα πολύ πιο αργός.
Ταυτόχρονα, τα δεδομένα παραμένουν στη μνήμη RAM μόνο εφόσον ο υπολογιστής είναι ενεργοποιημένος και μετά αδειάζει αυτόματα όταν είναι απενεργοποιημένος.
Για την CPU, μπορεί να είναι 100.000 φορές ταχύτερη για την πρόσβαση σε δεδομένα μνήμης RAM από ό, τι στον σκληρό δίσκο.
Οι πληροφορίες που απαιτούνται για τη διατήρηση ενός προγράμματος που εκτελείται (για παράδειγμα κατά την εγγραφή σε ένα έγγραφο του Word) αντιγράφονται στη μνήμη RAM, αν και για να μην χάσετε αυτές τις πληροφορίες είναι απαραίτητο να το αποθηκεύσετε στο σκληρό δίσκο.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χάνετε τα αρχεία σας όταν ο υπολογιστής σας καταρρεύσει ή αν δεν υπάρχει ενέργεια.
Εάν η μνήμη RAM τρέχει εκτός χώρου, ο υπολογιστής επιβραδύνεται δραστικά και η CPU πρέπει να λάβει πληροφορίες από τους δίσκους που είναι πολύ πιο αργές.
Η ανεπαρκής μνήμη RAM αποτελεί σημαντική αιτία επιβράδυνσης του υπολογιστή.
Όταν αγοράζετε μια μνήμη RAM, οι κάρτες περιγράφουν διάφορα χαρακτηριστικά .
Καταρχήν η χωρητικότητα που μετράται σε gigabytes.
Όσο περισσότερα gigabytes υπάρχουν, τόσο καλύτερα είναι ακόμα και αν πρέπει να παραμείνετε εντός των ορίων του λειτουργικού συστήματος.
Κατά κανόνα, για παράδειγμα, τα 32-bit Windows δεν υποστηρίζουν περισσότερα από 4GB μνήμης RAM.
Γενικά, δεν θα χρειαστείτε περισσότερο από 8 GB μνήμης RAM, εκτός εάν εργάζεστε με επεξεργασία βίντεο ή αν χρησιμοποιείτε τον υπολογιστή για πιο σύγχρονα βιντεοπαιχνίδια.
Τα τελευταία δέκα χρόνια, υπήρξαν τρεις γενιές μνήμης RAM: DDR, DDR2 και DDR3, με το DDR4 ήδη προετοιμασμένο.
Κάθε γενιά έχει διπλασιάσει το ρυθμό μεταφοράς δεδομένων σε σύγκριση με την προηγούμενη.
Όταν αγοράζετε μια νέα κάρτα RAM, είναι σημαντικό να ελέγξετε ποιο μοντέλο υποστηρίζεται από τον υπολογιστή.
Η ταχύτητα μετάδοσης μετράται σε MHz και περιορίζεται από τη μητρική πλακέτα.
Η μνήμη DDR3 RAM έχει ταχύτητα μεταξύ 1066 και 2400 MHz και μια ταχύτητα ρολογιού κανονικά μεταξύ 133 MHz και 300 MHz.
Μια άλλη τιμή για την αξιολόγηση της απόδοσης μιας μνήμης RAM είναι ο αριθμός των κύκλων ρολογιού που χρειάζεται για την επιστροφή των δεδομένων που ζητά ο χρήστης.
Όσο μικρότερος είναι ο αριθμός των κύκλων, τόσο πιο γρήγορα επιστρέφουν τα δεδομένα.
Οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές μνήμης RAM είναι η Samsung (η οποία όμως τα πωλεί σε άλλους κατασκευαστές και όχι σε καταναλωτές), Corsair, Kingston και Crucial.
4) Δίσκος
Ο δίσκος του υπολογιστή μπορεί να είναι σήμερα ένας σκληρός δίσκος (σκληρός δίσκος) ή ένας στερεάς κατάστασης δίσκος (SSD).
Σχετικά με αυτό γράψαμε, σε άλλο άρθρο, τις διαφορές και τα πλεονεκτήματα μεταξύ σκληρών δίσκων SSD και HDD.
Ο δίσκος είναι όπου τα δεδομένα και τα αρχεία αποθηκεύονται μόνιμα.
Ενώ ο σκληρός δίσκος μοιάζει περισσότερο με περιστρεφόμενο δίσκο, το SSD είναι παρόμοιο με τη μνήμη RAM, με τη διαφορά ότι τα δεδομένα παραμένουν στη μνήμη ακόμα και όταν δεν υπάρχει τροφοδοσία.
Επομένως, τα SSD είναι πολύ ταχύτερα από τους σκληρούς δίσκους, πιο ακριβό, με χαμηλότερες χωρητικότητες.
Το SSD καταναλώνει επίσης λιγότερη ενέργεια και χρησιμοποιείται επίσης σε smartphones, ειδικά για την αντοχή τους σε μαγνήτες που διαγράφουν τα δεδομένα στο σκληρό δίσκο (αποσυνδέστε το).
Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς ότι στο μέλλον τα SSD θα αντικαταστήσουν εντελώς τους σκληρούς δίσκους.
Προς το παρόν, το ιδανικό για έναν υπολογιστή είναι να έχει και τα δύο: ένα SSD για το λειτουργικό σύστημα και ένα μεγάλο σκληρό δίσκο για την αποθήκευση αρχείων.
Για τους δίσκους, η πιο σημαντική προδιαγραφή είναι, φυσικά, η χωρητικότητα που μετράται σε gigabytes (GB) ή ακόμα και σε terabytes (TB).
Οι σκληροί δίσκοι έχουν επίσης διαφορετικές στροφές rpm, μεταξύ 5400 και 7200 σ.α.λ.
Όσο πιο γρήγορα ο δίσκος περιστρέφεται, τόσο περισσότερα δεδομένα μπορούν να διαβαστούν και τόσο πιο γρήγορα ο υπολογιστής πηγαίνει.
Οι περισσότεροι σκληροί δίσκοι κατασκευάζονται από τρεις εταιρείες: Seagate, Western Digital και Toshib a.
Οι μεγάλοι κατασκευαστές SSD είναι οι ίδιοι με την προσθήκη των SanDisk, Crucial, Corsair και Samsung .
5) κάρτα γραφικών GPU
Η Μονάδα επεξεργασίας γραφικών (GPU) είναι ένας μικροεπεξεργαστής όπως ο CPU, ο οποίος εξειδικεύεται στην εμφάνιση γραφικών εικόνων.
Οι μονάδες GPU είναι δύο κύριων τύπων: ενσωματωμένη κάρτα PCIe και κάρτα PCIe.
Η ενσωματωμένη κάρτα γραφικών, όπως το Intel HD Graphics, είναι ενσωματωμένη στη CPU.
Η κάρτα γραφικών PCIe είναι πολύ μεγαλύτερη, διαθέτει δικό της σύστημα ψύξης, ειδική μνήμη RAM και είναι τοποθετημένη σε υποδοχή PCIe μητρικής πλακέτας.
Πριν οι υπολογιστές είχαν μια γραφική διεπαφή (όπως αυτή των Windows ή Mac), όπου στην οθόνη δεν εμφανίζονταν τίποτα παρά γράμματα και ένας αναβοσβήσιμος δρομέας σε μαύρο φόντο, η CPU ήταν περισσότερο από αρκετή για να κάνει όλη τη δουλειά.
Με την εξέλιξη των λειτουργικών συστημάτων, έχει καταστεί απαραίτητη η επεξεργασία εικόνων, ειδικά σε 3D, σε έναν εξειδικευμένο επεξεργαστή.
Στους σύγχρονους υπολογιστές, η GPU, εκτός από την επεξεργασία γραφικών προγραμμάτων και παιχνιδιών, παρέχει επίσης επιτάχυνση για την CPU, προκειμένου να αυξηθεί η συνολική απόδοση του υπολογιστή.
Οι κύριοι κατασκευαστές GPU είναι η NVIDIA και η AMD (η οποία ανέλαβε την ATI), ενώ η Intel είναι ο κύριος κατασκευαστής ενσωματωμένων μονάδων GPU.
Οι NVIDIA και AMD πωλούν επίσης τα τσιπ γραφικών τους σε άλλους κατασκευαστές, όπως το ASUS ή το Gigabyte, οι οποίοι στη συνέχεια τα τοποθετούν στις κάρτες γραφικών τους.
Σε γενικές γραμμές, αν δεν χρησιμοποιείτε τον υπολογιστή σας για βιντεοπαιχνίδια, μια GPU μεσαίου επιπέδου είναι περισσότερο από αρκετή για κάθε ανάγκη.
6) Σε αυτό το άρθρο αφήνουμε έξω άλλα εξαρτήματα που απαρτίζουν έναν υπολογιστή.
Βεβαίως, μέσα σε έναν υπολογιστή υπάρχει η τροφοδοσία ρεύματος και οι ανεμιστήρες, οι οποίες είναι απολύτως απαραίτητες, ενώ οτιδήποτε άλλο, όπως η κάρτα Wifi ή ο τηλεοπτικός δέκτης, είναι αξεσουάρ και ίσως να μην υπάρχει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Οδηγός για τη συναρμολόγηση ενός υπολογιστή και τη συναρμολόγηση τμημάτων του υπολογιστή
