Οι χρήστες των Windows 10 ενδέχεται να έχουν παρατηρήσει, εάν έχουν έναν μη πρόσφατο ή ισχυρό υπολογιστή, ότι στον διαχειριστή εργασιών ή στον διαχειριστή εργασιών υπάρχει μια διαδικασία που ονομάζεται "Σύστημα και συμπιεσμένη μνήμη" η οποία καταλαμβάνει πολλή μνήμη RAM . Το πιο αρνητικό είναι ότι αυτή η διαδικασία του Συστήματος δεν μπορεί να τερματιστεί επειδή, απλά, είναι τα ίδια τα Windows και πραγματικά δεν έχει καμία δυνατότητα να τερματίζεται εκτός από την απενεργοποίηση του υπολογιστή.
Το γεγονός ότι η διαδικασία "Συστήματος και συμπιεσμένης μνήμης" καταλαμβάνει τόσα RAM, ωστόσο, δεν θα έπρεπε να είναι κανονικό και στο παρελθόν με τα Windows XP ή τα Windows 7, όταν συνέβη να βλέπει το σύστημα τόσο απαιτητικό από την άποψη της χρήσης της μνήμης, θα μπορούσατε να υποψιάζεστε κακόβουλο λογισμικό στον υπολογιστή σας.
Στα Windows 10, ωστόσο, το γεγονός ότι η συμπιεσμένη μνήμη καταλαμβάνει πολλή μνήμη RAM δεν είναι ένα σφάλμα, αλλά ένα χαρακτηριστικό των Windows 10 που τώρα θα εξηγήσουμε.
Όλα είναι με τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο η διαχείριση μνήμης διαχειρίζεται σε προηγούμενες εκδόσεις των Windows, σε σύγκριση με αυτό που συμβαίνει στα Windows 10.
Στα Windows 7 και XP, όταν γεμίζετε τη μνήμη του υπολογιστή σας, το σύστημα αρχίζει να χρησιμοποιεί το αρχείο σελιδοποίησης ή την εικονική μνήμη, αντί για μνήμη.
Δεδομένου ότι το αρχείο σελιδοποίησης αποθηκεύεται στον σκληρό δίσκο, το οποίο είναι το πιο αργό στοιχείο του υπολογιστή (ενώ η μνήμη RAM είναι η ταχύτερη), όλες οι λειτουργίες επιβραδύνουν ξαφνικά, με μια γενική μείωση της απόδοσης λόγω της βραδύτητας του δίσκου.
Αυτό όμως εμποδίζει ένα από τα προγράμματα που χρησιμοποιούνται από τη συντριβή, ακόμη και αν ο υπολογιστής γίνει πραγματικά ακίνητος.
Τα Windows 10 εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το αρχείο σελιδοποίησης όταν το χρειάζονται, αλλά όταν η μνήμη του υπολογιστή αρχίσει να γεμίζει, πριν αρχίσει η εναλλαγή σε εικονική μνήμη, το σύστημα αρχίζει να συμπιέζει τις παλιές σελίδες της μνήμης έτσι ώστε να καταλαμβάνουν λιγότερο χώρο, συμπιέσετε τα αρχεία με το φερμουάρ τους.
Έτσι, για παράδειγμα, εάν ένα πρόγραμμα είναι ανοικτό που δεν χρησιμοποιείται αλλά είναι στη μνήμη, αν η RAM τελειώσει, αντί να χρησιμοποιήσετε το αρχείο σελιδοποίησης για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, τα Windows 10 πηγαίνουν να συμπιέζουν τα δεδομένα στη μνήμη αυτής της εφαρμογής και το κάνει μικρότερο.
Όταν επιστρέψετε σε αυτό το πρόγραμμα, η CPU θα κάνει το έργο της αποσυμπίεσης του μέρους της αποκλειστικής μνήμης.
Ωστόσο, η διαδικασία είναι πάντα ταχύτερη από ό, τι συμβαίνει με το αρχείο σελιδοποίησης στον σκληρό δίσκο.
Η μνήμη που συμπιέζεται από τα Windows 10 αποθηκεύεται στη διαδικασία του συστήματος .
Έτσι, αν χρησιμοποιείτε πολλά προγράμματα μαζί για λίγο (ή ακόμα και ένα, αλλά βαρύ), τότε θα παρατηρήσετε ότι η διαδικασία του συστήματος γίνεται όλο και μεγαλύτερη στη χρήση της μνήμης RAM.
Η Microsoft έχει χρησιμοποιήσει ένα μάλλον αποδοτικό σύστημα συμπίεσης μνήμης, το οποίο είναι ήδη διαθέσιμο σε Mac από το 2013 και σε νεότερες εκδόσεις συστημάτων Linux.
Εν κατακλείδι, εάν παρατηρήσετε ότι στην RAM του Task Manager καταλαμβάνεται κυρίως από μια διαδικασία που ονομάζεται System ή "System and compressed memory", η οποία δεν μπορεί να τερματιστεί, σημαίνει ασφαλώς ότι ο υπολογιστής βρίσκεται σε έλλειμμα μνήμης και βιώνει ένα λίγο πόνο, αλλά όχι ότι υπάρχει ένας ιός ή ένα πρόβλημα λογισμικού.
Επομένως, για να ανακτήσετε τη μνήμη, δεν θα χρειαστεί να κλείσετε τη διαδικασία του συστήματος, αλλά τερματίσετε ένα από τα πιο ανοικτά και βαρύτερα προγράμματα.
Στην ιδανική περίπτωση, το πρόβλημα θα μπορούσε να επιλυθεί απλά προσθέτοντας RAM στον υπολογιστή (και εγκαθιστώντας μια έκδοση 64 bit των Windows που μπορεί να χρησιμοποιήσει περισσότερη από 4GB μνήμης RAM).
Διαφορετικά, οι συνήθεις και κλασικές λειτουργίες για την επιτάχυνση των Windows 10 και στη συνέχεια την απεγκατάσταση περιττών και βαριών εφαρμογών, απενεργοποίηση της αυτόματης έναρξης προγραμμάτων, κλείσιμο των καρτελών του αχρησιμοποίητου προγράμματος περιήγησης κ.ο.κ.
